Бірліктер қағидасы және бүтіндікпен бөлшектер.

Жаратылыс егелерінің негізі бір тұтастықтан басталып, әр түрлі қарам-қайшылық әсерлермен бөлшектеніп бірін-бірі құлдап жаулап алып және туысқандық (түр. түс, рең, бояу) жағдайлармен бірігіп тағы өз ара және жеке-жеке бүтіндерге айналуын дүниенің тіршілік заңы немесе ғылымда табиғат заңдылығы (биоциенез) деп аталғанмен ішкі сырын ара қатынасын жетік әрі толық білуге әлі шамамыз жетпей әр түрлі азғындықтың құрсауына түсіп жойылып өмірді қайта басынан бастап жатқанымызды біле білмейміз. Бұл заңдылықтардың ғылымын түсіну үшін жаратқаннан киелі кітаптарды түсіріп, заман өзгерісіне қарай қосымша ақпараттар мен жетілдіріп толықтырып отыру жаратушы тарпынан берілген түсірілген жол-жоба. Сол жобаның ғылымын белгілеп білімін өлшеу үшін де оны әзірше жалпы діні немесе «ақпараттар» жүйесі- деп атап мәндерін сандармен белгілеп, ара қатынастарын бірлеу тәсілдерін біліп, құран аятарымен құпия сөздердің астарларын, ғылымын жүйелеп сөз орындарын шығу тарихын айқындасақ әлі ғылымда белгісіз болып келе жатқан көп тылсым құпияларының шешілері сөзсіз шындық. Сондықтан әрбір сандардың бір-бірімен қатысын жүйе деп белгілеп, сызықтық көрністерін айқындап отырсақ, діннің бірлену қағидасының шартын яғни ғылымын түсінеміз. Олай болса жүйе дегеніміз өз-ара ішкі бөлшектерден құралған қосылыс. Құран аятарының негізгі сүре саны жүйе яғни бүтін болып есептеледі. Сондықтан әр бүтіннің өз ішінде бөлшектері және қалай пайда болу түсінігі бар. Әрбір бөлшек өзіндік бүтіндік сипаты бар. Бірақ оны біз тек сәуегейлік пайымдаулар мен тұқсастықтар, жұп тақ мәндерімен, дәрежелеу амалдарымен арнаулы есептер жүйесін тауып мәндерін, түсінігін анықтаймыз. Бүтіндік сол санның немесе ақпаратың негізгі қасиеттері. Бірақ ол ішкі жүйенің қабілеттерінің жиынтығынан тұрады. Жүйелер бүтін болғанымен жалпы сырқы жүйемен салыстырғанда жарты немесе бөлшек болып табылады. Сол сияқты құран негізінен бүтін дін болып есептелгенімен жалпы Алла жолымен дінімен салыстырғанда бөлшек. Бүтіндер өз ара бір бірімен бірлесе алмайды тек ішкі бөлшектердің әсерімен өз ара қатынасымен ғана бірленеді. Мысалға әйел, еркек екі жарты бір бүтінді құрағанмен бір-бірімен бүтін бола алмайды оған аралық бір бөлшек керек. Орыс халқының; «Муж и жена и одна сопага» деген астарлы сөзі бар. Еркек пен әйел арасында әйтеуір бір етік бар дейді яғни «Б-І-Р» үшеу. Олай болса жұп тақпен пар болса тағы біздер мән бере бермейтін 3 пен яғн екі тақ бір жұп немес екі жұп бір тақпен парлануы бар. Құрандағы 30-пара осындай сүрелермен аятардың қатысы арқылы парланып пара-қуат өлшеміне айналуын көрсетеді. «Арап» сөзінің теріс оқығанда пара болуы да осы үш елдің бірлігімен яғни олардыңда алты алаштан тарағандығын білдіреді. Енді бүтіндердің де бәрі бір текті болмайды. Ішкі бөлшектердің мәніне өлшеміне қарай өзіндік қасиеті анықталады. Сол қасиеттер де үшке бөлініп және пары болады. Сондықтан дінді түсірген негізгі 6-пайғамбардан бүкіл пайғамбарлар тегі қаланады. Алтымен төрт рет қайталанудан 36 пайғамбардың жұбымен 72 санымен әлемдегі барлық қылықтық белгілерді беріп, аралық 9 елшілік мұғжизалық белгімен Мұхаммед пайғамбарымыз 81-ші пайғамбармен сөздің бірлік жүйесі аяқталады. Әрбір жартылған нәрсе өсіп-өнуі үшін бүтінге айналып отыру керек. Ал әрбір бүтін жұптың сыңары болып саналады. Сондықтан әрбір бүтін сыңар жалқы. Яғни жалғыз. «Атадан алтау тусаңда бір басыңа жалғыздық.» Аятта алдыма тек жалғыз келесіңдер деп ескерткен. Әрбір жаратылыс егелері жалғыздан басталып жалғызбен аяқталады. Бірақ әрбір сыңар қарама қарсы жұптың нәтижесі. Сондықтан әйелдің азғындауы еркектіңде азғындығын туындатады және керісіншеде. Олай болса жұптардың өз ара жүйе құрып оныңда шегі тұтастығын сақтап тұратын ережесі қалыптасып отыруы шарт. Енді сол бүтінге айналған жүйелер бір бірімен бірлесіп қауымдастық құрып тағы тұтастықты қалыптастыру үшін тағы аралық жүйенің болуы шарт. Тағы осындай үш жүйеден тұратын жұптан немесе алты жүйеден тағы бір бүтіндік бірлену болады. Сонан кейін екінші дәрежеге өтіп қайта бүтінделіп бірленеді. Осылай үш рет қайталанып жалпы сан тоғызбен ғана кісілік яғни өзін өзі басқару сатысының алғашқы дәрежесіне жетеді. Христян халқының өлген пенденің 9 күнін атап өтудің де сыры бар. Ал ислам елдері онда да түркі халқы жетісін атап өтуді дәстүрге айналдырған. Оған себеп алда талқылайтын басты тақырып жеті саны періштелікпен ал 9 саны кісілікпен байланысты. Оған негізгі себеп Ислам діні жалпы жанды мен жансыздың ара қатынасын толық қамтып бүкіл діндердің тұтастығын осы жеті және 3 санымен және табиғи ортамен толық байланысын 40 әулиемен ара қатынасын белгілеп және 120 санымен негізінен 4-ай 10 күнмен тылсыммен байланысқа түсуін тозақ қақпаларынан өтуін ескеріп соған байланысты амалдар жасап отырған. Әсіресе діншілердің жалғанға санап «шерік қосуға» есептейтін көп қазаққа тән көп әдет-ғұрыптарымыз осы құран арқылы аяттардың насихатымен толық байланыста тұр. Олай болса бөлшектен бүтінделу қағидасының негізгі тылсымдық толық қағидасы біздердің салт-дәстүрімізге айналып, басқа діндердің әдеттерімен арасындағы көпір десе де болғандай. Жанды мен жансыздың және әрбір пенденің кісілігі артындағы қалған ұрпақтары және қалдырған аманаттарды орындау арқылы ғана мәңгілік өмірге жолдама алады. Кісілік- дегеніміз бүтіндіктің көрнісі яғни қасиеттермен қабілеттердің сызықтық толық бейнеге айналуы болып табылады. Егерде жаратылыс егесінің кісісі болса онда діні де бар. Енді тұрақты түрдегі бүтіндікке (Бірге) жету үшін ішкі кісілік белгісі жетіден тұру керек. Фатиха (6-таңба) 1 (ішкі саны 7) барлығын біріктірсек 12 санымен тағы мезгілдің жартысы шығады. Ислам діні негізінен кісіліктің періштелік дәрежеге жетіп, одан кісі періштенің «Бірге» немесе «Бізге» айналуына баса назар аударады. Шерік қосу, серік қосу немесе ортақ қосу, шерік қату деген қағидалар осы ара қатынастардың жаратылыс нәрселерінің бөлшектенуі мен қайта бірлену қағидасын меңгеру тәсілдерінен шығады. Сондықтан алда түсінікті болу үшін жалпы жаратылыс негіздеріне қайта-қайта оралып, ара жігін бүтіндік қағидасының сақталу есептік жүйесін меңгеру арқылы ғана түсінікті болады. Қандайда болсын жаратылыс егелері сыртқы және ішкі ақпарат көздерінен тұрады. Ішкі ақпартат көздері сол нәрсенің ішкі сыры, қасиеті немесе жасырын зайыры деп аталады. Сол ішкі сырдаң басқа нәрселерден ерекшелігі ғана оның қасиетін белгілейді. Ал сыртқы түр-түсі салмағы, көлемі, қатты, жұмсақ т.б бейнелері оның қабілеттік шамасын айқындауға тиісті. Одан басқа тағы үшінші сыры болатын нәрселерде бар. Сол үшінші ғайыптық белгісі өздігінен немесе сыртқы әсермен байланысты басқарылып отыруы мүмкін. Егерде сол үшінші негіз өзінің ішінен белгілі бір шекте өзін -өзі қамтамасыз етуге бейімделетін әрекеттер жасап қозғалысқа түссе онда ол жанды болып, ал тек сыртқы әсермен ғана әрекетке түсетін болса жансыз болып табылады. Мысалға қандайда бір адамзат баласы ойлап тапқан жетістік құрылғы, мәшинелер тек сыртқы адам баласының әрекетімен ғана басқарылады сондықтан мейлі қандай істер атқара берсін жансыз. Ал адам баласы өзіндік басқарылу жүйесі болғандықтан жанды. Сол сияқты жануарлар әлемі де жанды. Енді өсімдіктер әлемі де жанды болып есептелмейме? Олай болса жандылар әлемі де үш түрге бөлініп, бес қуатқа тәуелділікте болу керек. Аятта: «(Мұхаммед) көрмедің бе? Шәксіз Алла Тағала көктермен мен жердегі нәрселерді біледі. Үш кісі сыбырласса; сөз жоқ (сан бар), төртіншісі, әлбетте бестің алтыншысы Алла. Тағы бұлардан аз, я көп тіпті қайда болсада әрине Ол, олармен бірге болады. Сонан кейін қиямет күні, оларға не істегендерін білдіреді. Шүбәсіз Алла, әр нәрсені толық білуші.» (58-7) Осы аятың сандық мәндерін толық жүйелеп талдасақ жан ғылымының негізі шығады. Оған алда жек-жеке тоқтала береміз әзірше бес қуатың яғни бес кісінің қаруында болатын 3 кісі кім? Құран сүрелерінің сандық мәндерінің бәрі періштелер болып адамзатқа қызмет етіп тұрса онда ол періштелердің анасы «Фатиха» сүресі. Олай болса бірдің де үш кеңістікте «үш жүзде» үш түрлі мәні бар. Сол үш кісінің бірлігін «Мен» деп атайды да бірақ тағы үшінші «Мен» сыртан іштегі менге ақпарат беріп басқарушы. Егер үшінші мен болмаса адам баласы хайуандардан айырмашылығы және бір-бірінен ерекшелігі де болмас еді. Енді осы үшінші меннің жерден көктен берілетін сипатарын ескерсек онда бес кісімен яғни бес қуатық шамамен Тәңірмен байланыстық қағидасын түсіндіруге болады. Бірақ жоғарыдағы аяттың насихатына жүгінсек үш пен бес өз ара қатыса алмайды яғни қатыстыруға болмайды «шерік қосылады»! Тек бірлену 3-тің бүтінге яғни Аллаға қосылу арқылы, бестің бірге яғни Аллаға қосылу арқылы бір-бірімен жүйе болып толық басқарылады. Сонан сегіз кісі бірлену үшін 50-дің қарамығында тұру керек екен. Ал 50 қайдан пайда болады? Әрине діни амалдардан. Мысалға; мұсылмандық бес парызды орындау барысында ішкі 40 амалды толық орындасақ онда 5+40=45 болып, енді осы 45 тің ішкі 37 амалдарын тауып, 37-нің 182 амалдарын біліп, үштік жүйеден екілік жүйеге ауысып 182=11 сүремен бірлену арқылы келесі сатыға өтіп үш сатымен осы 50 ді меңгеріп 8-ді қосып Құдайдың нұрының ішінде толық басқарылуында болады екенбіз. Осындай бірлікке жету жолын «шарио» исламда шариғат деп атайды. Тек шариғатыңда 8 түрі бар. Сондықтан әрбір саннаң бөлшектік ерекшелігі болса, әрбір елдің өзіндік сандық мәні бар. Олай болса бөлшектік қосылу «Шерік қосу» айырмашылығы орындау ерекшелігі бар. Халал мен харам қағидасы осыдан пайда болады. Бір елге харам болған тағам келесі елге зияны жоқ. Негізінен ислам қағидасы осындай қарама-қайшылықтардың арасын бөлшектеу емес қайта қалай бірлестіру керек екенін білдіретін, қалыптастыратын біртұтастық қағида. Олай болса исламның бір ұғымы «Бірлік». Әлемнің бір тұтастығын қалыптастыру ғылымы. Үннің жеті белгісі бар: До, Ре, Ми, Фа, Соль, Ля, Си және соңғы бірленумен «до» мен 18 таңба ішкі үннен 15 негізгі үннен 16-шы өзгеріске түсетін үннен тұрады. Құранның сөздеріндегі негізгі бірлік жүйесі осы сандармен тығыз байланыста. Сөз бірлігі «АҚ». Ал аққа айналу тек жетімен бірге бірігумен ғана мүмкін болады. Болмаса шеріктер қосылып қараға түрленеді. Ақпен қараның айрмашылығын ажыратып өз деңгейінде сөзді жанды өсіруге қызмет жасату құраның негізгі насихаты. Сондықтан қандай да бір жаратылыстың жансыз нәрсесінің түрленіп өзгеріске түсуі, тек жанды жаратылыс егесінің өсіп өнуі түрленуіне тәуелді болып, ал жанды нәрсе бәрібір бастапқы жаратқанға тәуелділікте тіршілік етеді. Ал жанды тіршілік егелерінің түрленуі негізгі жансыз нәрселерге сыртан берілген ақпараттарға тәуелді. Сол жансыз ортаның сыртқы әсерге байланысты өзгеруін «заман» деп атасақ, оған байланысты жанды тіршілік егелерінің бейімделуін «намаз» деп атағанымыз абзал. Барлық жаратылыс өз намаздарын білуге тиісті болып сол қағиданы дін деп атаймыз. Сондықтанда дін аманат, орындау тәсілін меңгермегенге қиянат!