Тілдің үш қасиеті.

Қоршаған орта затары мен оқиғалардан жеке сөздермен сөйлемдерге келтіріп, тіл сол затарды бөліп алып, оларға назар салып, есте қалдыруға мүмкіндік береді. Яғни тіл біз танитын дүниені екі есе көбейтіп,ол жөніндегі ақиқатты жадқа (қанға) бекітумен ішкі жан-дүние бейнелерін түзеуге жәрдемдеседі. Адам баласының қанының басқа жанды тіршілік егесінен және бір –бірінен ерекшелігі де осы сөйлеу және түсініктерді бейнелеу қасиетімен байланысты болады. Қанның сөзге байланысты ерекшелігімен негізінен төрт топқа бөлінуі де осы тілдің негізі төртен пайда болып; от, су, жер, жел ерекшеліктері артық кемдігін айқындамақ. Бұл тілдің негізгі адамзатқа ортақ бірінші қасиеті болып табылады. Бұл қасиет негізінен көріп шешім қабылдауға тиісті болып, көріп жауап беретін жан иелеріне ортақ қасиетің негізі және ақылды қалыптастыратын алғашқы сатысы.

Екінші қасиеті; Тілдегі сөздер белгілі затарды атап қана қоймайстан, олардың мәнді қасиеттерін нақты танып, қабылдаушы затты тиісті сипатына жатқызуға көмек береді. Осыдан тілге байланысты дерексіздену мен қортындылау жүйесін қамтамасыз етіліп, сөз тек тілдесу құралы ғана емес, бейнелеудің сезімдік дүниелден ақыл-сана әлеміне қатысты ойлаудың да жабдығына айналады. Осы екінші қасиетпен адам баласының әртүрлі сипатары саналық деңгейі және ұлтық түрлік, түстік ерекшеліктері қалыптасады. Бұл негізінен адамзаттың біліміне тәіуелді түрде қан өзгерістерін қалыптастырады.

Үшінші қасиет; Тіл адамзаттың қоғамдық тарихында жинақтаған ақпаратың жеткізудің бірден-бір құралы. Ғасырлар өтуімен қоғамдық қоғамдық тарихи тәжірибедегі күрделенген ақпараты ұрпақтан ұрпаққа жеткізумен тіл тіл адамға сол тәжірибені игеріп, жеке басының қолынан келмейтін білім, ептілік әрекет тәсілдерін үйреніп алуына жолдар іздеп өзге тілді елдермен, мәдени, шаруашылық қатыстарының үлгілерін үйрену үйрету арқылы тілдің өрісін қуатын кеңейту арқылы жүзеге асып отырады. Осы үш қасиетті меңгеруден енді тіл еңбегі пайда болады.