Жаратушымыз өзінің нұрын білімін Раббысын әлемге паш еткеннен кейін, Рабымыз сол білімін дәріптеу шін әуелі көк үнін паш етті. Көк үндері дауыссыз еді. Сол үндерді Раббысының білімін жариялап тұру үшін таңбалап періштелерді жаратты. Періштелер енді сөзге айналды. Әрбір періштенің ішінде жеті сөзден үннен болды. Тағы сөздерді енді дыбысқа айналдыру үшін; «(Мұхаммед) сол уақытта Раббың періштелерге: «Әрине мен жерде бір орынбасар жаратамын!»,-деген еді. (Періштелер) «Онда бұзақылық істеп, қан төгетін біреу жаратасың ба? Негізінен біз Сені дәріптеп пәктеудеміз» деді. Алла: «Мен сендердің білмегендеріңді жақсы білемін!»,-деді.» (2-30) Жаратушымыз тек орындаушы ғана емес енді сөз ғылымын игеретін білімді періштені Адамды жаратуды ұйғарды. Осы жерден енді сәл тоқтап жалпы періште дегеннің ғылыми сипататына тоқтала кетсек. Барлық жаратылыс нәрселері періштелерден басталып сол періштелерді тіршілік егелері деп атасақ онда белгілі бір ақпаратардан құралған құрлым болып дәрежесіне қарай белгілі бір жаратқан үкімдерін орындаушы жүйе болып табылады. Сондықтан жаратылыс негіздеріне сүйене отырып сол атқарушы жүйелерді жәй және күрделі атқарушы, орындаушы жүйе болып бөлінуі тиісті. Енді осы жүйелердің тіршіліктік мақсатына байланысты ақпаратты сыртан немесе іштен алатын болып екіге бөлінеді. Тек сыртан алған әсермен қозғалысқа түсетін нәрсені жансыз деп, ал іштен ақпарат алып қозғалысқа түсетін жаратылыс егесін жанды деп атаймыз. Алғашқы жаратылған періштелерді «Бір» немесе «Фатиха» деп атасақ бүкіл жансыз және жанды періштелер осыдан тарап кейін қайта бірігуге яғни бірді өсіруге тиісті. Сондықтан егер санмен белгілеп үнмен анықтасақ үш үннен тұрып бірақ ол үннің көрнісі екімен белгіленеді. Енді екіні үнмен анықтасақ үш болып үндік мәні екі болады. Осылай бірліктермен қосу арқылы 114 жансыз періштені алуға болады. Енді осы періштелер ішіне тағы сөздерді орналастырсақ сол сөздер арқылы өзін басқара алатын періштелер сипатына еге болады. Сондықтанда бір сипатты періштелер үш белгіден тұрады. Жансыз жәй жүйе болса екіншісі ішінде үні бар «Бір+жеті=7», бірлікте тұтастықта; 1+7+3+6(фатиха) =17 жанды күрделі жүйелі періште болып табылады. Бірақ тек Рабысынан берілген өзіне тән ғана сөздерді айтып дәріптеуші періштелер болып табылады. Әрине біз Раббымыздың осындай қанша бірлектегі және бір тұтас періштелерді періштелерді жаратқанын білмейміз енді «екі» деп күрделі періштені «Бақара» деп үндер санын алсақ 9 болып барлық сандарды яғни періштелерді жасаушы Раббымызбен бірлікте тұтастықтағы күрделі жүйе періште болып шығады. Адам атамызды негізінен «Қаб» және «Ар-ақ»-тан бастап жаратқан. Аятта; «Алла Адамға біртұтас атауларды «Әлиф лам мим» үйретті де сонан соң оларды періштелерге көрсетіп: «Айтқандарың рас болса, Маған осы нәрселердің аттарын айтып беріңдер деді» (2-31) Атаулардың яғни сөздердің түр түсін сандақ мәнін анықтауды алғашқы рет Адам періште айтушы дыбыстаушы болды яғни бір тілді (шайтан періштені) «ЫР»-ды қызметке берді. «(Алла Т): «Әй Адам! Оларға, бұлардың аттарын баян ет! Деді. Сонда (Адам) оларға ол заттардың аттарын айтқан сәтте, Алла: «Мен сендерге көктер мен жердің құпиясын, сендердің де көрнеу көмес істегендеріңді білемін деп айтпадым ба?»,-деді.» (2-33) Әуелі Адам атамызға «Ахзап» жерінің құпиясы үйретілді және үшінші сүрені алды. Ол уақытта Адам атамыздың сыртқы бейнесі «Қаб» яғни шар көлемді күн болды. «Сол уақытта періштелерге: «Адамға сәжде қылыңдар» дедік. Сонда олар дереу сәжде қылды. Бірақ Ібіліс бас тартып, дандайсып қарсы келушілерден болды.» (2-34) 30 періште Адам атаға қызметке тұрып бірақ 4 мәнді бөлуші періште «Қара» Ібіліс бас тартты. «Және де: «Әй Адам! Сен де жұбайың да жәннете тұрыңдар, ерікті түрде қалағандарыңша жеңдер де, мына ағашқа жоламаңдар. Онда жазықтылардан боласыңдар» деген едік.» (2-35) Адам атамыздың сөз ілімінен; «Қаб», «ыр» «ға» (ақ)-тан екі ерінді яғни жұб айды ауызды жаратып жанат жемістерінен түрлі-түсті иістерден ризық алуға ұлықсат берген еді. Ібіліске берілген рұхтың негізі «қара» еді. Сондықтан ібілістен жаратқан қара ағаштың жемісін алуға тиым салынды. «Сонда Шайтан екеуін («тіл» ерінді азғырып) ол жерден тайдырды. Ондағы нығметерден де шығарды. Оларға: «Бір-біріңе қас болып түсіңдер: Сендер үшін жер жүзінде тұрақ және бір мезгілге дейін пайдалану бар» дедік.» (2-36) Бұл уақиға Адам атамызбен Хау анамыздың рұх түрінде жаратылуы жоғарғы орын (жер) миғражда болған еді. Енді жердің жүзі яғни жерлердің (жеті жердің) көлеңке бейнесінде қайта жаратылу бейнелену керек болды. Бұл алғашқы өлім болды. Бақара сүресінің сандық мәнімен зер салып оқыған оқырманға Адам атамыздың алғашқы жаратылуында ешқандай тапырақ немесе балшық болуы мүкін емес және жоғарғы әлемде жаратылған бастамасы екі қарсылық. Олай болса қыбылнама (магнит өрісінің) темірдің негізі миғраждан басталып түсірген. Енді аяттар санына үңілсеңіз әрбір жаратылыс нәрсесі өз орнын мәнін жоғалтпауға тиісті болып; 30-періштелер, 31-ілім, атаулар, 32-періштелер сәзждесі, бұйрық, 33-мен, білуші, жан негізі, 34-ібіліс және періштелер, қарама-қайшылық, 35-Адам (күн) және жұб ай, 36-шайтан (тіл), ібіліс және рұх (Адам, ерін), 37-Адам тәубесінің қабыл болуы, 38-бүкіл жаннатағы көркем ризық періштелер. Бірліктер жүйесінде; 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11
Осындай негізгі қуатық көздерінің жер бетінінің қуаттар бірлігін құрап өз ара бірлесуінен тағы 5-ші түйін болып, бір-ақ тәңірлік қуатқа айналып 5 түрлі қозғалыс қасиетімен яғни енді 5 түрлі ақпараттар егесіне атомға айналып отырады. Олай болса «атом» дегеніміз үн қуаты, ал сөздің таза оң нәтижелі қуатын жұптық мәнін немесе жарығын «АҚ» деп атаймыз. Қарапайым ғылымынан мысал берсек «Полимер» атомдарының 5 электронды қабылдап ал алтыншысын қабылдай алмау себебін осыдан көрінеді. Алтыншы атом қабылданса ғана белгілі өзін-өзін табиғи ортасына қалыптаса алатын басқарылу яғни сыртқы ішкі әсерлерге жауап беру мүмкіндігіне жарық беру, жүйелі тәртіпті қозғалыстық қабілетіне ие болады. Ал періштелік дәреже тек 7-ден бастап, негізгі нұрдан өзіндік үнді бірге бірігумен пайда болады. Демек таза періштелік дәрежені жеті түрлі үннің бірленуінен пайда болады. Мысалы музыкада жеті үннің бірлестігінен соңғы до дыбысты немесе әр түрлі күйдің пайда болуы үндер бірлестігі періште болып шығады. Сондықтан тозақ саны әр нәрсенің ішкі мәні болып шегі 7-де, ал жаннат (жарық) саны 8-бен есептеледі. Демек әрбір жаратылған нәрсе қараңғылықтан басталып жетіге дейін бірігіп сосын негізгі бірге ішкі мәні 3-ке қосылу арпқасында жарықтық сапаға ие болады. Олай болса қандайда бір жарықтың ішкі мәні жеті түрлі белгіден болады. Барлық тозақтық тіршілік бастауының 5-ке дейін сыртқы әсерге бағынышты болып келсе 6-дан бастап өзін-өзі басқару дәрежесін қабылдай бастайды. Қазақта; «Бестің басы болғанша алтының аяғы болған дұрыс» деп неге айтқан? Бес санымен белгіленген таңбаланған нәрселер жаратылыс егелері ешқашан өзін-өзі толық басқара алмайды үнемі сыртан немесе іштен басқарылып үнемі 6-ның қадағалануында болады. Ал «Алты» екі жартының қосындысы болып 3+3 тен тұру керек. Қазақта: «Екі жарты бір бүтін болайық» дейді үйленуге келісім сұрағанда. Әйел де еркекте екі жарты бырақ бүтін болу үшін тағы біреу керек және бірігу неке болу керектігін астарлап айтқан. Сондықтан неке саны 4-ші сүремен белгіленіп бүтін болу тек 44 ке жетіп кітаптан үлес алу керек. Құран ғылымы осыны насихаттайды. Сондықтан үштер өздігінен қосылуға болмайды аралық неке яғни 4-тің заңдылығы керек. Осындай қарапайым періштелік дәрежеден істерді жүргізуші өзін-өзі басқару нәтижесіне жеткен періштелердің күрделі түрінің мәні тек ішкі төмегі жиіліктегі басқарушы сан 4 пен жоғарғы басқарушы сан 6-мен екеуінің бірлігінен ғана жаратқандық күрделі дәрежеленген періштелік сипат пайда болады. Сондықтан періштелерді сандық мәнімен дәрежеленген немесе бастапқы жаратылған дәрежеленбеген періштелер деп білуге болады. Енді барлық жаратылыс егелері періштелік мәндерден басталса ондла түбінде сол қалпына қайту мүшін сол періштелік ішкі мән бәрібір қайда болсын қандай қараңғылық, тастардыңда ішінде болсын қалады. Сондықтан аятта; «Тозақ күзетшілерін періштелерден ғана қылдық. Сондай олардың сандарын қарсы келушілерге анық сынау қылдық.. Өздеріне кітап берілгендер, сенсін. Әрі иман келтіргендердің сенімдері арта түссін. Кітап иелерімен мүміндер күмәнданбасын. Сондай-ақ жүректерінде дерті болғандар: «Алла, бұл мысалмен нені қалайды?»,- десін. Осылайша Алла, қалағанын адастырып және кімді қаласа, тура жолға салады. Раббың жасақтарының санын өзі ғана біледі. Бұл адамдар үшін бір насихат.» (74-31) Бұл айтың қарапайым үгітіне жүгінсек барлық сырқы мәні періштелер болып күзетші қызметін яғни шек арасын белгілейді. Олай болса адам жанымен бірге періштелерде тозақта болады. Демек қасірет, ауруларда періште болып адам тәніне өтіп сыналады. Олай болса тозақтың белгісі адамзаттың өзінде де қалыптасады. Өз өміріңді тозаққа немесе бейішке айналдыру адам баласының еркіне берілген деп түсінуіміз керек. Адамзатты әрбір жаратылыс негіздеріне сипатына түр, түсіне қуаттық шамасына қарай ат қойып белгіліп өлшеу үшін сандық т.б шамаларын сөзге айналдыру, білімін білу негізгі аманат, парызымыз. Қандай сөз ақ, қандай сөз қара болып санаға әсер беруін білу ілімніңде басты шарты. Мысалға тасбихтағы; Сұбханалла-10, Әлхамдулла-10, Аллауақбар-10 болып айтылу ғана санаға сан болып тазару зікіріне айналады. Осы қарапайым ұғымдарды санмен өлшеу арқылы ғана аралық біреудің бар екенін және тек «Бір» арқылы бақыланатынын барлық киелі кітаптарда ескертіп отырғанын білуге болады. «(Мұхаммед); оларға: «Мейлі Алла деп немесе Рахман деп атаңдар. Қайсысымен атасаңдардар да ең көркем аттар Оған тән де. Намазда жариялапта құпиялапта оқымаңдар осының арасындағы жолды ұста.» (17-110) Бұл аят бойынша жаратушы мен жаратқанның арасын біріктіретін намаздардың амалдары бар екенін ескерте отыра, Рахмандық сипатқа еге болған аттары көркем есімге қасиеттік сипаттарға дұғаға айналған Алланың сүйген құлдары достарын намаздың арасында еске алуды құран оқып дұға тілектер айтуды яғни есеке алуды ескертеді. Сондықтан жаратылған тәңірлік періштелік сипаттар негізінен Рахманға айналып, ал рұхтық сипат жаратқандық, орынбасарлық сипатқа бірігуге дәрежеленуге тиісті. Олай болса «Аллаһ» деп жаратылған мен жаратқанды да 5 санымен (тәңірлік сипат, ішкі жаратылыс сырын) белгілеп аяттардың орнын мәнін көрсетпей еске алудан санада надандық қара қуат теріс сандар өрісі пайда болады және санаға үнемі қосымша керек емес ашытқы «вирус» кіргізу болып, ібілістің лаңының бірі екенін құрандада ескерткен. Әрбір таңба үндер санатынан пайда болған дыбыс періштесі яғни тәңірлік қуат болса онда Алла сөзіне «һ» періштесін қосып айтуды «Алламен бірге тәңір шақырма қорланған түрде отырып қаласың.» деп есекрткен. Егер «Һ»таңбасын бейнесінің сипаты тақта отырушыны белгілейді. Бұндай амалдың тағы екінші сипаты да ескертілген. Алда арнаулы талқылаймыз. Алламен қосып тәңірді шақыру амалы артық санға айналатын үнмен белгілеп, сана өрісінің теріс ықпалын мәңгүттікті туындатады. Екі меннің (3-3) бірліктегі дәрежесі 33-сүре еркек, әйел періштелік бірлігі, көркем сөз, тақуалық дәреже, дененің қалыптасуын және көк есігінің т.б сипаттарын берсе, жеке –жеке бірге қасылу арқылы жаратқандық сипатқа «Кісі»-ге айналу керек. Сондықтан 3 көктік қуатқа жатады. Ондай жоғары періштелік басқарылатын қуатты ғылымда «альфа», «бетта», «гамма» сәулесі деп атайды. Екінші жерлік сипаты; «инфракрасный», «ультрафилетовый», «ультразвук» деп атайды. Ал бестің құпиясы ішкі сырдың түйіндері болып, жаратқаннан екі төрт және парымен жұптапсқан сәулелердің және әрбір төрте жоғарғы қуаттың көлеңке, ыстық, немесе екі жарықтың сипаттарының түйіні, үні пайда болып, сөзге 5-ке айналып, адам баласындағы 20 саусақ осыны белгілемек. Әрбір бес қол саусағында 14 буыннан ақтан тұрса, аяқ 20 ақтан құралып; қол -28, аяқ-40 және әрбір бесте тағы 5 тырнақтан 20 тырнақ қандағы амино кислата қышқылының қалыптасуын көрсетеді яғни ас қорыту жүйесінен хабар береді. Егер осы сандардың қосындысымен 88 сегізбен құран үгітіне жүгінсек жүректегі перденің немесе қауымдық белгінің құран насихатының меңгеру, Алланың басқару құдірет қолының үгіті шығады. Ал негізгі 68 санымен адам баласының ішкі сырын, ақыреттік белгі сұрыпталу дәрежесін, Раббынан келген бұйрықтарды орындау, түс көру дәрежесін, күзетші серіктеріннің белгілерін, өмірге қандай дәрежемен келгенін.тб құран аяттарының үгіттері шығады. Негізінен аяқ құпия көрсетуге болмайтынын осы мәндерді зертеу арқылы білуге болады. Қазақта қыз баланы періште деп атайды. Құран ғылымы бойынша жалпы әйел заты екі қанатты періште болып өмірге келеді. Періштелік сызықтық бейнесі арқы жағында белдің тұсы екі жамбас аралығындағы шұңқырмен желке шұңқырына дейін омыртқа негізгі тәні болса солға қарай қабырғамен алты қанаты болады. Кейде арқасын жалаңаш ұстайтын әйел затында көрініп тұрады. Көп жағдайда ондай періштелік сызықтардың перілік өлшемге ауысуы қазіргі таңда таңдануға болмай қалды. Сол сияқты аяқтардың жамбаспен қиылысқан, балтыр.тб әйел затының бүкіл тәні негізінен періштелік немесе басқалай қуат өлшемдері болып табылады. Періште ұғымының екі сипаты бар. Адам –атаны періштелерден және топыр-ақтан жаратып Рабысынан рұхы үрленгенде сол рұхты қабылдаған періштелер және қабылдамаған ібіліс періштелері. Олай болса қабылдаған періштелер көркем сөз «Рұх» болып, қабыдамаған періште жаман сөз «шайтан» болып есептеледі. Сондықтан рұх періште адам баласының парасатты, ізгілікті тіршілігінің нәтижесі; Аллаға қызмет етуші яғни құлшылық қылушы құлдар болып, ал керісінше қарсылыққа түсіп тозақтық сипаттағы періштелер жын-шайтандар тобына жатады. Кейде діншілердің сақалда мыңдаған періштелер отырады-деп мақтанғанмен күтімсіз, қрусыз қандай да бір жақсы деген нәрседе жын-шайтандар яғни «паразит», ашытқы аздырушылар отыруы ғажап емес. Адамзатың рұхтың көрсеткіші періштелік дәрежесінің үлгісі аятта; « Ғиса да, Аллаға жақын періштелер де Аллаға құл болудан әсте арланбайды. Кім Оған құлшылықтан арланып дандайсыса, сонда оларды тұтас өз тарапына жинайды.» (4-172) Бұл аяттан Аллаға жақын періштелер және құлшылықтан бас тарқан қашық періштелердіңде бар екенін, олар бәрібір Алла тарапында болатынын (ақырет өмірі) ескертеді. Ал аталарымыз бұл аятқа; «Алтын көрсе періште де жолдан таяды» деп ескерткен. Ақ періште болып өмірге келеміз де дүниемен жалған мақтан, атақ құмарлық, байлық, бәсекенің соңына түсіп жын-шайтан періштесіне айналып тозақта әрі қарай «бес күнімізге тәңірімізге» қайта жалғанамыз.